Gevelstenen met dun voegwerk zorgen voor een strak beeld: je ziet minder voeg en de steen bepaalt sterker de uitstraling van de gevel. Tegelijk evolueren ook formaten en kleuren. Dat vraagt om de juiste verwerkingsmethode én de juiste mortelkeuze. 

 Naast klassiek metselen is “lijmen” de voorbije decennia een vaste techniek geworden. Daarbij komt vaak dezelfde vraag terug: wat is het verschil tussen lijmmortel en dunmortel?

Lijmen: dun voegen met een sterke verbinding 

Lijmmortels zijn cementgebonden, maar hebben een complexere samenstelling. Ze maken het mogelijk om gevelstenen met een zo dun mogelijke voeg te verwerken. Achteraf voegen (of in één handeling doorstrijken) is daarbij overbodig. 

Een bijkomend effect van dunner voegwerk is dat je meer stenen per vierkante meter verwerkt en dat de gevel meer de kleur van de steen krijgt. 

De oorsprong van het verlijmen ligt bij binnenmuurstenen. Materialen zoals gasbeton (cellenbeton) en later kalkzandsteen waren door hun maatvastheid en modulariteit goed te lijmen. Van daaruit is ook de stap naar gevelstenen gezet, ondanks de grotere variatie aan soorten en maten.

Dunmortel: vergelijkbaar beeld, andere eigenschappen 

Dunmortels laten ook toe om met dunnere voegen te werken, maar zijn technisch van een andere orde. De verwerking sluit meer aan bij die van een gewone metselmortel. Eigenschappen zoals hechtsterkte en waterwerendheid verschillen wezenlijk van lijmmortel. Optisch kan het resultaat vergelijkbaar zijn, maar dunmortel heeft niet alle onderscheidende eigenschappen die lijmmortel wel biedt. 

Waar een wat dikkere voeg wenselijk is, bijvoorbeeld bij zeer onregelmatige stenen, en hechting en waterhuishouding minder kritisch zijn, kan dunmortel wél een passend alternatief zijn.

Meer weten?

Twijfel je tussen lijmmortel en dunmortel of wil je even sparren over de juiste aanpak? Omnicol denkt graag mee over wat het best past bij jouw toepassing.